کمپلکس جانکشنال زودرس (Premature complexes, junctional)
کمپلکس جانکشنال زودرس (PJC)
یک ضربان زودرس است که از یک کانون اکتوپیک در محل اتصال دهلیزی-بطنی (AV) قلب منشأ می‌گیرد. این ضربان‌ها به عنوان اکستراسیستول‌های جانکشنال، ضربان‌های زودرس جانکشنال، یا دپلاریزاسیون‌های زودرس جانکشنال نیز شناخته می‌شوند.
منشأ ضربان‌های اکتوپیک
سلول‌های ضربان‌ساز در سراسر سیستم هدایت قلب، توانایی دپلاریزاسیون خودبه‌خودی را دارند. نرخ دپلاریزاسیون از بالا به پایین کاهش می‌یابد: سریع‌ترین در گره سینوسی و کندترین در بطن‌ها. تکانه‌های اکتوپیک از ضربان‌سازهای فرعی به طور معمول توسط تکانه‌های سریع‌تر از بالا سرکوب می‌شوند. با این حال، اگر یک کانون اکتوپیک به اندازه کافی زود دپلاریزه شود – قبل از رسیدن تکانه سینوسی بعدی – ممکن است بطن‌ها را “درگیر” کند و یک انقباض زودرس ایجاد کند. انقباضات زودرس (اکستراسیستول‌ها) بر اساس منشأ خود طبقه‌بندی می‌شوند: دهلیزی (PACs)، جانکشنال (PJCs)، یا بطنی (PVCs).
اکستراسیستول‌های جانکشنال
اکستراسیستول‌های جانکشنال بسیار کمتر از PACs یا PVCs شایع هستند. این ضربان‌ها از ناحیه گره AV منشأ می‌گیرند، بنابراین بطن‌ها معمولاً به طور طبیعی فعال می‌شوند.
ویژگی‌های نوار قلب در کمپلکس جانکشنال زودرس
PJCs دارای ویژگی‌های زیر هستند:
- کمپلکس QRS باریک، یا (۱) بدون موج P پیشین یا (۲) با موج P رتروگراد که ممکن است قبل، در طول یا بعد از کمپلکس QRS ظاهر شود. اگر قبل از QRS باشد، یک فاصله PR کوتاه کمتر از ۱۲۰ میلی‌ثانیه وجود دارد و امواج P “رتروگراد” معمولاً در لیدهای II، III و aVF وارونه هستند.
- زودتر از حد انتظار برای ضربان سینوسی بعدی رخ می‌دهد.
- با یک مکث جبرانی دنبال می‌شود.
- PJCs که زودتر از موعد در چرخه قلبی ظاهر می‌شوند، ممکن است به طور ناهنجار هدایت شوند، که معمولاً با مورفولوژی RBBB (بلوک شاخه راست) همراه است.
نمونه نوار قلب کمپلکس جانکشنال زودرس
ظاهر تیپیک کمپلکس جانکشنال زودرس یا PJCs:
- کمپلکس‌های QRS زودرس بدون موج P پیشین.
- مورفولوژی QRS بسیار شبیه به کمپلکس‌های سینوسی است.
